Langzaam wordt het wel wat... Ik hoop dat het sneller gaat als ik de "grove" werkzaamheden (onderbouw, achtergrond) en de elektra achter de rug heb. Dan kan ik me op de scenery richten en dat is toch een stuk leuker. En als ik dan ook wat treinen kan laten rijden, wordt het ook leuker. Nu heb ik altijd wel een trein op de baan staan, maar dat blijft statisch. Beter dan in de vitrine natuurlijk, maar toch.
Deze week wil ik de laatste zaagwerkzaamheden aan de achtergrondplaten afronden, dan kunnen die ook worden vastgeschroefd. Daarna staan er soldeerwerkzaamheden op het programma...
Maar daarna... rijden! Testrijden wel te verstaan, want behalve wat heen-en-weer in het schaduwstation heb ik nog niet gereden. Ik ben benieuwd hoe de treinen over de vele moduleovergangen komen. We zullen het zien.
En als het dan eenmaal rijdt, dan kan ik met de scenery aan de slag. Eerst de vakwerkbrug aan de linkerzijde maar eens van landhoofden voorzien. En een zelfgemaakt tunnelportaal (ipv die grote schuurdeur van Noch). En dan railstaven en dwarsliggers schilderen, perronranden plaatsen bij de halte, en, en, en....
Genoeg te doen dus. Ik kom de winter wel door.
Groeten uit een inmiddels-best-wel-koud Moskou (vanochtend was het -21 toen ik de deur uitliep om naar kantoor te gaan).
Wim
Dat komt natuurlijk omdat ik weer moet solderen en daar absoluut geen zin in heb. Maar goed, wie weet dat ik op mijn 43e dus toch wijzer ben geworden en nu snel aan het solderen sla. Het is noodzakelijk "kwaad", maar het levert natuurlijk wel veel plezier op als alles uiteindelijk gewoon kan rijden. Dat moet ook wel, want ik heb een mooie Limburger Zigarre voor mijn verjaardag gekregen! En die moet ik natuurlijk flink testen 
, enz), maar helaas waren we niet de enigen die Moskou wilden ontvluchten...
