Petje af voor de rode Piko 221, maar niet in overdrachtelijke zin. Nou ja, het model is best mooi natuurlijk, maar er zit wel een foutje in. De 221 (tijdperk 4) heeft namelijk een V 200.1 (tijdperk 3) beschildering gekregen: het lichtgrijze dak liep op het front door tot net boven de cabineramen. Enkele jaren later, nog voor de vernummering naar 221, werd dit gewijzigd: het lichtgrijs liep niet door naar beneden maar stopte op de grens van het dakpaneel. Het heeft mij er even van weerhouden de Piko 221 aan te schaffen terwijl de blauw-beige variant al een tijdje aanwezig was.
Zie het verschil tussen de twee opgeknapte locomotieven V200 116 en 221 135-7 in de jaren negentig.
Het is een detail maar mij stoort het als V200-liefhebber genoeg om het model te lagen liggen òf er wat aan te doen. Uiteindelijk werd het dus het laatste. Ik ging ervan uit dat het lichtgrijs later aan gebracht zou zijn, maar ik nam daarbij wel een gok: als het andersom was geweest, zou ik best wel ver van huis zijn: dan moest het donkergrijs overgespoten worden. Mijn bedoeling was het lichte grijs met watenstaafjes + wasbenzine/Jif/Brasso te verwijderen. Het pakte goed uit, al was het netjes weghalen van het lichte grijs, met name bij het derde frontsein lastig. Het wattenstaafje maakte al gauw plaats voor cocktailprikkers en de wasbenzine werd uiteindelijk gemengd met een beetje Brasso. Hieronder nog enkele foto's voor, tijdens en na het verwijderen. De kap ligt klaar om vernist te worden om de weinige littekens te laten verdwijnen, in feite glanst de bovenkant een beetje. De kap wordt samen met die van de 216 vernist en na een paar dagen drogen weer in elkaar gezet en met de onderkant verenigd, daarna volgt een foto van het eindresultaat.
De kap is ingepakt in tape om vlekken te voorkomen: zowel door het vasthouden als vlekken door het schuurmiddel. De loc is zijn lichtgrijze petje bijna kwijt.
