P.s.: Als het wenselijk is wil ik de andere blogjes ook wel hier posten.
Vele sporen leiden naar Rome
Mooi bruggetje naar de komende feestdagen? Nou ja misschien, maar met deze feestdagen op de loer en de realisatie dat de vorige blog alweer even geleden is heb ik toch wel weer een topic waar ik mijn gedachten niet over kan uitzetten. Een heet hangijzer dat in deze periode net zo trending is als pepernoten en lekker eten: Het recht tot het hebben van vrijheid van meningsuiting.
Ja sorry, ik wil daar natuurlijk ook weer wat over kwijt, ik weet het. Ook in onze mooie treinenwereldje hebben we er het hele jaar flink mee te maken. Ik schreef ooit al eens over de betweters en dat verhaal heeft wel wat losgemaakt. Ook mijn andere blogs werden toch door sommigen van de lezers als onprettig ervaren. Nou niet direct maar hun reacties op de topics spraken meer dan ze zeiden. Het is een feit dat wij modelspoorders allemaal weten wat we willen en daarbij accepteren we niet altijd wat een ander vindt of zegt. Daar winden anderen zich vervolgens mateloos over op en ik zal een leugenaar zijn als ik ook niet af en toe mijzelf daar schuldig aan maak.
Het is nu eenmaal een feit dat niet iedereen in deze wereld mij heel leuk, lief en aardig vindt. Sterker nog ik heb wel eens een verwensing gehad. Ook zijn er mensen die zich openlijk verzetten tegen mijn ideeën en visie. Nu kan ik mij daar niet zo druk om maken omdat deze verwensingen niet vanuit mijn klanten komen. En dat men zich niet kan vinden in mijn visie of ideeën omdat het in hun ogen niet waar is of omdat het hun omzet schaadt zal mij werkelijk een worst wezen. Ik ben wie ik ben en ik zeg wat ik wil zeggen, dat is mijn vrijheid tot het hebben van een eigen mening.
Waar ik mij over blijf verbazen is dat men op social media en op fora’s elkaar soms zo ontzettend dwars kunnen zitten. En als je denkt dat het enkel een ding is uit onze wereld, je zou eens op een gemiddeld motorforum moeten kijken. Mannen…… het testosteron knalt er soms vanaf. Maar nogmaals ik ben geen haar beter want als er weer eens iemand tegen mijn ingaat met gestrekt been wil ik die er ook afhakken. Want ojee als je eerlijk bent, maar als je meepraat ben je weer een eikel.
Maar wat mij wel verbaast is dat niemand in zo’n discussie eens naar de andere kant kijkt. Zo lees ik wel eens iemand een reactie geven op een andere moelspoorbaan met teksten als “lijkt wel een racebaan” of “zit verstappen erin” en ook “scenery is niet je sterkste kant”. Vervolgens gaan daar de andere reageerders kant vol gestrekt been erin en zo wordt een eerlijke en oprechte opmerking gebombardeerd tot een negatief item. Maar draai het nu eens om, iemand post een filmpje en vraagt dus om een reactie. Als iemand dan een reactie geeft die eerlijk is in zijn ogen, is die persoon dan een boeman, of een botte …? Ik ontmoet die botte personen vaak omdat ze ook tot mijn cliënteel behoren en dan zie je de persoon achter de tekst. Geloof mij maar het zijn vaak gewoon aardige mensen. Men vergeet heel vaak dat context een onderdeel is van een tekst
Laatst was Houten Digitaal, gelijk aan het begin van de beurs had ik direct een heftige discussie met iemand die mijn advies vroeg. Zijn elektrotechnische theorie klopte niet en daar wees ik hem op. De beste man wilde niets van mijn correctie weten en nu kon ik twee dingen doen: ik ging met hem mee en laat hem in zijn waan, of ik probeerde hem te overtuigen van zijn foute gedachtegang. Ik koos voor het laatste, op een gegeven moment wilde ik Wikipedia erbij pakken om de man te laten zien wat ik bedoel maar toen ik dat wilde doen liep hij al vloekend en verwensend weg. Hij vond mij vast een grote lul, het enige wat ik wilde doen was hem helpen….Het is heel normaal dat je een baan van een ander niet mooi vindt, anders zou je eigen modelbaan een draak zijn. Je doet het altijd beter als een ander, maar een ander doet het altijd beter als jij.
Ik heb ook vaak genoeg puristen bij me gehad die klaagden over het realisme op mijn modelbaan. Een NS Koploper naast een BR01 met Oriënt Express en een NS1200 met VAM-wagens door een Duits-Zwitsers landschap. Ik zou een nekschot moeten krijgen!!!!! (Is me ook wel eens letterlijk verteld)
Waarom? Omdat ik mijn hobby anders beleef als jij? Mij boeit een specifiek tijdperk, land of organisatie niet echt. Ik rijd wat ik mooi vind en hoe ik dat mooi vind. Een elektrisch treinstel zonder bovenleiding? Man je zou opgepakt moeten worden!!! Hoe durf je
Dat brengt mij op het mes van het stukje over dat snelle treintje, want daar snijdt hij ook aan twee kanten. Ik schreef verbazend te zijn dat men de context van die boeman niet begreep, zijn eerlijkheid en oprechte opmerking terwijl wij daar juist allemaal om smeken. Waarom reageerde die boeman? Hij had de keuze, kon het ook gewoon niet doen natuurlijk. Maar daar hebben wij dus weer precies dat zere plekje te pakken. Men móét reageren, en eerlijkheidshalve daar vraagt de poster van het bericht toch ook om?
Nú wil ik dit niet recht praten, want soms gaat het ook echt veel te ver. Maar als persoon die sterk geloofd in zijn visie, iemand met een grote bek en iemand die altijd vooraan staat te schreeuwen mag ik dit best zeggen. Om de simpele reden dat mij altijd is geleerd dat respect hebben voor een ander uiteindelijk meer respect oplevert dan wanneer je het haantje wilt zijn. Ik word met regelmaat teruggefloten. Ook op fora en met name door mijn vrienden als ik weer eens iets doms heb geschreven of iets schrijf wat niet waar blijkt te zijn. De kracht zit hem erin je fouten toe te kunnen geven en hiervan te leren. Want iedereen maakt fouten, als je dat niet doet kan je nooit de beste worden.
Dus de moraal van deze blog zo net voor de feestdagen:
Heb elkaar eens een beetje lief mensen, we spelen immers met treintjes.
Bij iedere modelspoorbaan rijd een treintje
Fijne feestdagen en alvast een goed nieuwjaar
Bron: Martin's Zijspoor
