De basis ingrediënten, een stuk schuimplaat en een zelf 3D geprinte mal voor de hoekstenen. Dat is wellicht een beetje valsspelen, maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? De 3D printer had ik toch al staan, dus waarom niet? Als je dat niet hebt, dan kun je ook van (bijvoorbeeld) een stukje karton een mal maken voor de boog. De hoekstenen doe je dan met de hand.
Deze plaat komt van de Kwantum. Het is jammer dat je meteen een heel pak moet kopen, maar je zou wellicht marktplaats in de gaten kunnen houden of iemand nog wat over heeft.
Als eerste druk ik de mal in het schuim. Met een watervaste pen (bijvoorbeeld Edding 8407 kabelmarker, aanrader!) breng ik horizontaal en verticaal markeringen aan waar de voegen moeten komen.
Met de zijkant van de punt van een tandarts-haakje druk ik (niet te diep!) eerst de stenen van de boog in het schuim, om ze iets duidelijker te maken. Dan de horizontale voegen (zwarte hulpstreepjes) en vervolgens de verticale voegen (rode streepjes). Je hoeft echt niet hard te duwen om de voegen er in te krijgen. Let op dat de verticale voegen steeds een rij over slaan. Bij de overgeslagen rijen vul je daarna de verticale voegen in, tussen de eerder aangebrachte verticale voegen in de rijen eronder en erboven. Vergeet de binnenzijde van de boog niet in te krassen (kopse kant).
Vervolgens krijgt het geheel een egale laag grijs. Dat het XPS al grijs van zichzelf is helpt natuurlijk wel.
Daarna komt de kleurenmagie van Michiel. Gele, roodbruine en mosgroene accenten, een donkerbruine was en een donkergrijze wash. De volgorde van de eerste drie maken niet zo veel uit.
Als eerste hier en daar een veeg gele verf. Dit is geen dekkende laag maar ook geen drybrush, het zit er tussen in. Michiel heeft daar een naam voor maar die ben ik even kwijt.
Komt er op neer dat je verf op je kwast doet en het grootste deel er afveegt. Maar laat er wel wat op zitten, meer dan bij een drybrush. Door het kunstlicht zie je er bijna niets van, maar de gele vegen zitten er wel degelijk op.
Dan wat vegen roodbruine verf er over. Gewoon wat random er op.
En als laatste wat groene vegen. Onderaan wat meer dan bovenaan.
Goed laten drogen en dan een donker bruine wash er over. Niet bang zijn dat het te dik er op zit, zolang het maar ook een goede wash is en niet te dik/dekkend.
Ook weer eerst goed drogen (een niet te warme föhn kan helpen!) en dan de donker grijze wash er over.
Tot slot met een nat wattenstaafje bij een paar stenen de wash verwijderen.
Dan is het basis schilderwerk klaar. Afhankelijk van je tijdperk kun je aan de bovenzijde van boog nog roetsporen aanbrengen. Dit gaat vrij goed met een zwarte drybrush, maar druk dan wat harder met je kwast dan bij een normale drybrush zodat ook de lagere delen (voegen) zwart worden.
Eventueel kun je met een dun kwastje nog kalksporen aanbrengen. Ook mos (alg) afzetting op de stenen aan de onderzijde van de muur kan bijdragen aan een realistische look. Dat kan vrij makkelijk met pigmentpoeder, bijvoorbeeld van Artitec. Ter fixatie eventueel gevolgd door een laagje matte blanke lak uit een spuitbus.
Op deze wijze maak je ook de steunmuren naast het portaal of gewoon een langer stuk rechte steunmuur. Met wat groen/begroeiing maak je daar dan een mooi plekje van op je baan.
Tot slot nog een opmerking, het inkrassen van de stenen is echt een werkje wat veel geduld vraagt en ook het meeste tijd kost. Meters maken is er echt niet bij. De grootte van je stenen bepaal je zelf, je kunt ze net zo groot of klein maken als je wilt. Bedenk echter wel dat hoe kleiner de steen, hoe groter (erger) het monnikenwerk.
Het is echter wel een klusje wat je makkelijk aan de keuken- of eetkamertafel kunt doen. Bijvoorbeeld als moeder de vrouw Goede Tijden, Slechte Tijden zit te kijken. Steeds een stukje doen kan natuurlijk ook goed, alles in één keer inkrassen kan (als je er meerdere in één keer maakt) kan wellicht wat te veel zijn voor je geduld. Ik bedenk dan zelf vaak: ach, het is maar hobby, gelukkig geen aangenomen werk, morgen weer maar een stuk (portaal) krassen. En als toegift nog een tip: het tandarts-haakje heeft een vrij dunne steel, eigenlijk te dun om lang vast te houden merkte ik. Je vingers gaan daardoor verkrampen. Eigenlijk zou je hem moeten verdikken met zachte foam, een beetje zoals een foamgrip voor potloden, alleen is het haakje veel dunner dan een potlood, dus dat past niet zo goed. Ik ben nog zoekende naar een goede oplossing, het moet er wel strak omzitten zodat het niet verschuift.
