Belofte maakt schuld dus hier alsnog een verslagje van de bouw ervan. Bij voorbaat excuses voor de belabberde foto-kwaliteit, alles is gemaakt met mijn tablet onder slechte licht-omstandigheden. (dat is 2x fout) Is het af? Nee zeker niet, maar het gaf een aardig idee dat scenery niet moeilijk is maar meer een kwestie van doen. Er is genoeg plek voor uitbreiding dus dat gaat er zeker nog wel van komen ter zijner tijd. Zo zal er een illegale moonshine-stokerij komen, verstopt in het bos. Maar dat is voor een andere keer.
The end of the line
De titel van dit mini-dio is tweeledig. Het eerste is letterlijk omdat de spoorlijn dood loopt, de tunnel is immers afgesloten in verband met instortingsgevaar. Het andere figuurlijk omdat er een groep zwervers bivakkeert, die 'uitgerangeerd zijn' en in feite geen toekomst hebben.
Passen en meten wat een beetje leuk uitkomt. Zowel rotswand als bodem zijn van XPS. De rotswand gemaakt met wat ik de popcorn-methode heb genoemd. Eerst met een mes evenwijdige sneden maken in het schuim. Dan opruwen door er flink met de staalborstel overheen te raggen. Daarna met een schroevendraaier eveneens in de richting van de sneden er flink over schrapen. Daarmee al het eerste stukken materiaal er uit trekken. Vervolgens met je vingers alle half-losse stukken eruit pulleken. De losse stukjes lijken een beetje op popcorn, vandaar de naam. Net zolang totdat het naar je zin in. Met een schuurpapiertjes de losse rafels verwijderen en het meeste grillige wat terugbrengen. De rotswand heb ik thuis voorbereid om rotzooi en tijd te sparen.
Zoiets moet het worden. De rotswand zit gefixeerd met satéprikkers. De wand lijm ik later vast met 2-componentenlijm, lekker stevig en sneller drogend dan hout- of boekbinderslijm.
De gesloten tunnel heeft natuurlijk een ingang met een portaal. In dit geval heb ik op internet een houten portaal gevonden wat ik na wil gaan maken van karton.
De basis.
En op maat gemaakt.
Even passen..
En een gat gemaakt in de rotswand. De layout is nu definitief.
Tijd om het geheel een kleurtje te geven. Ter plekke een wat rood-roze kleur gemaakt van verschillende acryl-verven die ik bij me had. Ik werk altijd met acryl voor scenery, het droogt relatief snel, stinkt niet en gereedschap zoals kwasten en dergelijken is makkelijk met water te reinigen. Eenmaal gedroogd is het ook watervast.
Eerst de rails geroest (ook de bovenkant, het is immers al jaren niet meer gebruikt!), de bielzen gedry-brushed om te verouderen en daarna de rails vastgelijmd om vervolgens de ballast op zijn plek te leggen.
Vervolgens indruppelen. Om te voorkomen dat er toch de tunnel wordt ingereden hebben spoorwegwerkers 2 bielzen kruislings ingegraven.
Geen zorgen, straks zie je helemaal niets meer van de witte lijm.
Terwijl de rest droogt verdergegaan met het tunnelportaal. Helemaal van karton, goedkoop en effectief. De planken uit één plaat die gewoon is ingesneden met een scherp mesje om de planken aan te geven. Daarover heen karton-strips om de balken te maken en afgemaakt met een laagje acrylverf. Dan nog wat poeders om het wat verweerder te maken.
Het resultaat. De achterwand is zwart gemaakt en de uiteinden van de zijwanden worden met een middel droge kwast waar ze aan de achterzijde grenzen ook zwart zwart gemaakt zodat er een soort verloopje ontstaat wat steeds zwarter wordt naar de achterwand toe.
De rotswand is aardig geërodeerd dus moet er ook veel afgebrokkeld puin liggen. In 3 verschillende grootten worden in een bedje van boekbinderslijm stenen aangebracht onderaan de rotswand. Van groot naar klein.
En ook die krijgen dezelfde verfkleur. Het maakt dus niet uit dat het kiezeltjes of steentjes zijn in allerlei kleuren.
Vervolgens krijgt alles een donkere wash en een lichte dry-brush. Langs het spoor bij de tunnel wat zaagsel in een lijm bedje.
Verboden toegangsborden kleden het wat aan.
Een groepje zwervers en wat zelfgemaakte dennenbomen maken het verder af.
Tot zover.
